„Oszustwo poprzez doprowadzenie właściciela mieszkania do niekorzystnego rozporządzenia mieniem”

„Oszustwo poprzez doprowadzenie właściciela mieszkania do niekorzystnego rozporządzenia mieniem”

„Oszustwo poprzez doprowadzenie właściciela mieszkania do niekorzystnego rozporządzenia mieniem”

 

Na wstępie należy nadmienić, że zgodnie z obecnie obowiązującym prawem można śmiało wygłosić tezę, że polskie prawo chroni najemcę, wynajmującego stawiając w znacznie słabszej pozycji. Wynajmujący często pozbawieni są możliwości działania nawet w momencie, kiedy najemca zalega z płatnością czynszu i dobrowolnie nie chce opuścić mieszkania, które w świetle prawa nie stanowi jego własności. W zaistniałej sytuacji wynajmujący podejmują wszelkie możliwe działania celem zabezpieczenia swoich interesów.

Różne organizacje podejmowały w ostatnich latach działania celem zmiany przepisów i przyznania większej ochrony wynajmującym. Próby te na ten moment nie przyniosły jednak żadnego wymiernego efektu.

Przełomową zmianę może zwiastować wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia.

Sąd ferując uznał, że najemca dopuścił się oszustwa (art. 286 kodeksu karnego), doprowadzając właściciela mieszkania do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. W ocenie Sądu oszustwo w przedstawionym stanie faktycznym polegało na wprowadzeniu właściciela lokalu w błąd co do zamiaru wywiązania się z zawartej umowy najmu. Najemca zawarł bowiem umowę, na mocy której zobowiązał się do płatności czynszu a następnie zaprzestał dokonywania płatności. W owej sprawie działanie najemcy było zdecydowanie nakierowane na osiągnięcie celu jakim jest korzyść majątkowa. Najemca uchylał się bowiem od regulowania zobowiązań a mimo tego dokonywał zakupów opiewających na wysokie kwoty i dodatkowo relacjonował to na swoich mediach społecznościowych.

Wobec powyższego Sąd skazał najemcę na karę dwóch lat ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnych prac społecznych przez 40 godzin miesięcznie.

Dodatkowo Sąd orzekł środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 5 000 złotych na Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Najemca zobowiązany jest również do pokrycia kosztów sądowych opiewających na kwotę ponad 4 000 złotych.

Wydany wyrok jest pierwszym wyrokiem skazującym najemcę nieregulującego zobowiązań za przestępstwo stypizowane w art. 286 kodeksu karnego i może znacząco wpłynąć na stanowisko judykatury w podobnych sprawach.